" ตำรวจไทย เสียศักดิ์ เมื่อไหร่หน่อ หมดสิ้น ตำรวจทราม!"
หลายต่อหลายข่าว มากมายเหตุการณ์แล้ว ที่ซ้ำเติมหัวใจคนไทยทั้งประเทศ อย่างสั่นสะเทือนพาขวัญหาย เมื่อผู้พิทักษ์สันติราษฏร์ไทย ที่พึ่งสุดท้ายแห่งปวงชน กระทำการอันเสื่อมเสียจรรยาบรรณ สร้างความเกลียดชัง หมดความน่าเชื่อถือ ตำรวจไทยของประชาชนคนไทย ซึ่งนอกจากจะยังได้รับรู้จากข่าวสารมากมายในทุกวัน แต่นั่น ก็เป็นเพียงส่วนน้อยที่ได้รับรู้ ยังมีอีกตั้งมากมายหลายพื้นที่ในประเทศ ที่ประชาชนยังไม่เคยรับรู้ถึงความผิดสัตย์ เอาเปรียบประชาชน ของตำรวจทราม ซึ่งตั้งหน้า ตั้งตากระทำเพื่อให้ได้มาด้วยซึ่งเกียรติยศจากการเบียดเบียนประชาชนผู้เป็นเพียงแพะรับบาป เป็นพลเมืองดีของสังคม
หลายครั้งที่ผ่านมาในยุคกลียุค นี้ ข่าวคราว หรือแม้แต่การได้รับรู้ด้วยสายตาตนเองของคนไทย ถึงกรณีการใช้อำนาจของผู้พิทักษ์รักษากฏหมายไทย กระทำนำเอาวิชาคุณของตนมาเพื่อความโลภของตน โดยการปฏิบัติประพฤติมิชอบทางกฏหมาย หรือที่เข้าใจง่ายๆคือการนำเอากฏหมายของประชาชนลงมาเหยียบย่ำกระทำผิดเสียเอง
ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือ ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ ซึ่งเป็นหน้าที่อันทรงเกียรติ มีศักดิ์ศรี เป็นงานราชการแผ่นดิน เพื่อถวายพระเดชพระคุณ แด่ สมเด็จพระเจ้าแผ่นดิน แต่กลับมองข้ามไม่เห็นคุณค่าไม่แม้แต่จะธำรงค์รักษาเกียรติไว้ให้ชื่นชม การนี้จึงกล่าวถึง ตำรวจบางคน บางพวก ซึ่งมิใช่จะเหมารวมไปทั้งกองทัพ มิใช่ ตำรวจดีผู้น่ายกย่องเชิดชู ก็มีมากทั่วแผ่นดิน ที่จะกล่าวจึงหมายถึงความทุกข์เศร้าของประชาชนตาดำๆ ที่ถูกตำรวจทรามรีดไถเอาเปรียบ บ้างก็ถึงขั้นใช้พละกำลังทำร้ายประชาชนผู้ไม่ผิด แต่เพื่อต้องการจะยัดความผิดโดยไม่มีที่พึ่งอย่างน่าสงสารแก่ประชาชน
ดังนั้น นี้จึงเป็นอีกส่วนหนึ่ง ซึ่งทำให้ประชาชนต่างสับสนและตั้งคำถามว่า "ตกลง ตำรวจ หรือ นักเลง?" เพราะท่าที ที่ดูไม่เป็นมิตร กิริยาตั้งท่าใช้กำลัง ประกอบกับวาจาอันห้าวกำแหงประดุจกุ๋ยโก๋
ก็ขอให้เลือกเอาเถิด ว่าแบบไหน ประชาชนจะให้ความร่วมมือดีกว่ากัน ถ้าหากปฏิบัติสุภาพทั้งกายและวาจาต่อประชาชนเพื่อขอความมือก็หน้าจะเป็นหนทางที่ดีกว่า
อีกด้านหนึ่ง การบังคับตรวจตราจรรยาบรรณตำรวจและการตรวจสอบคุมเข้มวินัยตำรวจ ที่ในระบบปัจจุบันยังไม่มีรูปธรรมจริงจัง และการให้โทษอย่างเด็ดขาดแก่ตำรวจที่ประพฤติมิชอบต่อกฎหมายและต่อประชาชน โดยเฉพาะหน่วยรับแจ้งตำรวจเบียดเบืยดประชาชนในทำนองนี้ ก็ยังควรเกิดขึ้นเป็นหน่วยงานเพื่อสร้างความน่าเชื่อถือต่อประชาชน
เป็นเรื่องที่สถาบันตำรวจไทยคงต้องขบคิดกันอีกครั้งเพื่อกำจัดตำรวจทรามผู้นอกกรอบ ซึ่งเป็นเสมือนหมู่มารในเครื่องแบบ ใช้ของสูงกำบังความต่ำของตน ต่อไป ภัยเหล่านี้ เป็นภัยคุกคามสังคม อย่างเจ็บช้ำ มีเงี่อนง่ำ ประชาชนผู้บริสุทธิ์เป็นจำนวนไม่น้อย ที่ต้องตกเป็นเครื่องมือ และมีจำนวนมากที่ต้องการจะเรียกร้องมองหาความยุติธรรมแต่กลับทำอะไรไม่ได้เลยแม้แต่นิด ซึ่งเป็นเหตุที่ทำให้ตำรวจประเภทนี้ยังลอยนวลอยู่และกินเนื้อที่สืบทอดการกระทำเช่นนี้แด่ตำรวจรุ่นใหม่ อย่างผิดๆไม่รู้จบ
" จึงขอฝากเหล่า ตำรวจผู้องอาจ ทรงศักดิ์ศรี ได้ผลาญ ขจัด ตำรวจทราม ไปให้สิ้น "
หลายครั้งที่ผ่านมาในยุคกลียุค นี้ ข่าวคราว หรือแม้แต่การได้รับรู้ด้วยสายตาตนเองของคนไทย ถึงกรณีการใช้อำนาจของผู้พิทักษ์รักษากฏหมายไทย กระทำนำเอาวิชาคุณของตนมาเพื่อความโลภของตน โดยการปฏิบัติประพฤติมิชอบทางกฏหมาย หรือที่เข้าใจง่ายๆคือการนำเอากฏหมายของประชาชนลงมาเหยียบย่ำกระทำผิดเสียเอง
ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือ ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ ซึ่งเป็นหน้าที่อันทรงเกียรติ มีศักดิ์ศรี เป็นงานราชการแผ่นดิน เพื่อถวายพระเดชพระคุณ แด่ สมเด็จพระเจ้าแผ่นดิน แต่กลับมองข้ามไม่เห็นคุณค่าไม่แม้แต่จะธำรงค์รักษาเกียรติไว้ให้ชื่นชม การนี้จึงกล่าวถึง ตำรวจบางคน บางพวก ซึ่งมิใช่จะเหมารวมไปทั้งกองทัพ มิใช่ ตำรวจดีผู้น่ายกย่องเชิดชู ก็มีมากทั่วแผ่นดิน ที่จะกล่าวจึงหมายถึงความทุกข์เศร้าของประชาชนตาดำๆ ที่ถูกตำรวจทรามรีดไถเอาเปรียบ บ้างก็ถึงขั้นใช้พละกำลังทำร้ายประชาชนผู้ไม่ผิด แต่เพื่อต้องการจะยัดความผิดโดยไม่มีที่พึ่งอย่างน่าสงสารแก่ประชาชน
ดังนั้น นี้จึงเป็นอีกส่วนหนึ่ง ซึ่งทำให้ประชาชนต่างสับสนและตั้งคำถามว่า "ตกลง ตำรวจ หรือ นักเลง?" เพราะท่าที ที่ดูไม่เป็นมิตร กิริยาตั้งท่าใช้กำลัง ประกอบกับวาจาอันห้าวกำแหงประดุจกุ๋ยโก๋
ก็ขอให้เลือกเอาเถิด ว่าแบบไหน ประชาชนจะให้ความร่วมมือดีกว่ากัน ถ้าหากปฏิบัติสุภาพทั้งกายและวาจาต่อประชาชนเพื่อขอความมือก็หน้าจะเป็นหนทางที่ดีกว่า
อีกด้านหนึ่ง การบังคับตรวจตราจรรยาบรรณตำรวจและการตรวจสอบคุมเข้มวินัยตำรวจ ที่ในระบบปัจจุบันยังไม่มีรูปธรรมจริงจัง และการให้โทษอย่างเด็ดขาดแก่ตำรวจที่ประพฤติมิชอบต่อกฎหมายและต่อประชาชน โดยเฉพาะหน่วยรับแจ้งตำรวจเบียดเบืยดประชาชนในทำนองนี้ ก็ยังควรเกิดขึ้นเป็นหน่วยงานเพื่อสร้างความน่าเชื่อถือต่อประชาชน
เป็นเรื่องที่สถาบันตำรวจไทยคงต้องขบคิดกันอีกครั้งเพื่อกำจัดตำรวจทรามผู้นอกกรอบ ซึ่งเป็นเสมือนหมู่มารในเครื่องแบบ ใช้ของสูงกำบังความต่ำของตน ต่อไป ภัยเหล่านี้ เป็นภัยคุกคามสังคม อย่างเจ็บช้ำ มีเงี่อนง่ำ ประชาชนผู้บริสุทธิ์เป็นจำนวนไม่น้อย ที่ต้องตกเป็นเครื่องมือ และมีจำนวนมากที่ต้องการจะเรียกร้องมองหาความยุติธรรมแต่กลับทำอะไรไม่ได้เลยแม้แต่นิด ซึ่งเป็นเหตุที่ทำให้ตำรวจประเภทนี้ยังลอยนวลอยู่และกินเนื้อที่สืบทอดการกระทำเช่นนี้แด่ตำรวจรุ่นใหม่ อย่างผิดๆไม่รู้จบ
" จึงขอฝากเหล่า ตำรวจผู้องอาจ ทรงศักดิ์ศรี ได้ผลาญ ขจัด ตำรวจทราม ไปให้สิ้น "
